FILIPINO
SA KOLEHIYO: KAILANGAN PA BA O
DAPAT ALISIN NA?
PANIMULA
Simula pa lamang noong panahon nang
ating mga ninuno lubos nang binibigyang tuon ang wastong paggamit ng Filipino
bilang ating pambansang wika. Ang Filipino ay hindi lamang sumisimbolo sa ating
pagkakakilanlan bilang isang bansa kundi bilang isang nagkakaisang mamamayan.
Ang Pilipinas ay isang bansang malaya, sa pamamagitan ng kalayaang ito
nabibigyan ang bawat mamamayan nang karapatan na magsalita ng anumang wika o
lenggwahe na kanilang nais gamitin. Kahit walo ang wikang sinasalita sa
Pilipinas, (Tagalog, Bikol, Hiligaynon, Waray, Pangasinense, Cebuano, Ilokano, at
Kapampangan) ay nakikita pa rin natin ang pagkakaisa sa pagsasalita sa
pamamagitan ng wikang Filipino.
Mula elementarya hanggang antas
tersarya pinag-aaralan na natin ang Filipino, bilang isang asignaturang mas
makapaglilinang nang ating kakayahang komunikatibo. Ngunit, tila panahon na nga
kaya upang kailangan na nating baguhin ang umiiral na kurikulum sa Filipino sa
kolehiyo o kailangan lamang na linanging muli ang umiiral na kurikulum sa
Filipino. Alinman sa mga pagbabagong ito sa asignaturang Filipino ang ipatupad
sa kolehiyo, alalahanin lamang natin na ang Filipino ay ang ating ina at unang
wikang sinasalita. Sa bandang huli, tayo pa rin ay isang nagkakaisang Pilipinong
tagapagtanggol ng ating wikang pambansa.
PAGLILINAW
NG SULIRANIN
“The
college readiness standards serve as the partial basis of the curricula of
Grades 11 and 12, especially for students aiming to take higher education. In
broad strokes (since the details are still in the process of finalization), the
senior high school curriculum possesses the following features: 1) It
consists of: (i) a core curriculum for all Senior High School students
consisting of subjects in English (108 hours), Filipino, literature,
communication, mathematics, natural science, social science and philosophy,
which conform to the college readiness standards; and (ii) three tracks that
will prepare the student for either work or college.” – CHED
Memorandum Order No. 20 series of 2013.
Halos
isang taon na matapos ilabas ng Commission
on Higher Education (CHED) ang CHED
Memorandum Order No. 20 series of 2013, kung saan naglalayong alisin ang
asignaturang Filipino sa kurikulum ng kolehiyo sa mga unibersidad sa Pilipinas.
Kabilang sa mga kurso sa Filipinong ito ay ang Filipino 1: Komunikasyon sa
Akademikong Filipino, Filipino 2: Pagbasa at Pagsulat sa Iba’t Ibang Disiplina/
Pagbasa at Pagsulat tungo sa Pananaliksik at Filipino 3: Masining na
Pagpapahayag o Retorika. Layunin ng nasabing kautusan na alisin o ibaba mula sa
antas tersiyarya patungong antas sekondarya ang ilan sa mga GEC (General Education Courses) kabilang na
ang English, Filipino, Mathematics atbp. Ang layunin ng nasabing kautusan ay
bawasan ang GEC sa kolehiyo bilang tugon na rin sa ilang pagbabago sa kurikulum
ng bansa sa pagdating ng K-12. Subalit maraming mga guro at propesor partikular
sa asignaturang Filipino ang mahigpit na tumututol sa ipinalabas na kautusang
ito ng CHED. Dahil ayon sa kanila, isa itong bunga ng utak kolonyalismo ng mga
opisyal ng pamahalaan at kawalan ng pagpapahalaga sa ating pambansang wika, at
paggamit nito bilang midyum ng pagtuturo sa kolehiyo.
Sa pagbabago ng kurikulum na umiiral sa
Pilipinas, panahon na rin kaya na baguhin o tuluyan nang alisin ang asignaturang
Filipino sa antas tersiyarya? O isa lamang itong dahilan upang lalong humina
ang kalidad ng edukasyong pangwika at lalong humina ang pagpapaunlad ng ating
wika bilang isang wikang dinamiko at buhay?
Noong nakaraang taon naging laman ng
balita at ilang pahayagan, ang isyu ng pagtatanggal ng asignaturang Filipino sa
mga kolehiyo sa buong bansa. Ito’y alinsunod sa kautusang ipinalabas ng
Commission on Higher Education (CHED) na naglalaman ng mga pahayag hinggil sa
magiging estado ng mga kolehiyo at unibersidad sa pagpapatupad ng K-12
kurikulum sa buong bansa. Binigyang pansin ng nasabing kautusan ang pagbabawas
ng ilang asignaturang ibinibigay sa mga unang taon sa kolehiyo at ang pagbaba
ng ilan sa mga asignaturang ito sa antas sekondarya (Grade 11 at Grade 12) kapag naipatupad na ang senior high school sa darating na 2016.
Noong Hunyo 28, 2013, ipinalabas ng
Commission on Higher Education (CHED) ang CHED Memorandum Order No. 20. Series
of 2013, na may pamagat na “General Education Curriculum: Holistic
Understandings, Intellectual and Civic Competencies.” Ayon sa nasabing kautusan
babawasan ang mga asignaturang ibibigay sa antas tersiyarya upang maging tugon
na rin sa ilang pagbabago sa kurikulum ng Pilipinas dahil sa K-12. Ang ilan sa
mga asignaturang ibinibigay sa unang taon sa kolehiyo ay ibaba sa dagdag na
dalawang taon sa antas sekondarya (senior high school). Kabilang sa mga
asignaturang aalisin sa kolehiyo at ibaba sa senior high school ay ang asignaturang Filipino. Batay na rin sa
nilalaman ng kautusan, hindi na ituturo sa mga kolehiyo sa buong bansa ang
asignaturang Filipino kapag naipatupad na ang programang K-12 sa kolehiyo sa
darating na 2016.
Hindi sumasang-ayon sa nasabing
kautusan ang halos lahat sa ng mga guro sa kolehiyo sa pagpapalabas ng CHED sa
nasabing kautusan. Ayon sa kanila, isa itong simbolo ng paglapastangan ng ating
wika, bilang simbolo ng nagkakaisang bansa at pagkakakilanlan ng ating
pagka-Pilipino. Ayon din sa “Tanggol Wika”, isang samahang binubuo ng mga guro,
dalubwika, mananaliksik, at mag-aaral na nagmamahal sa Filipino, ang mga ito’y
dulot lamang ng kolonyalistang pag-iisip ng ilang miyembro ng ating pamahalaan
na mas kinikilala ang wikang Ingles bilang inimaheng “wika ng edukado”at
“wikang susi ng kaunlaran”. Dalawang
taon pa bago maipatupad ang nasabing kautusan ngunit maraming nang guro,
mag-aaral at dalubhasa ang nagpahayag ng pagtutol sa kautusang ito, ilan nga
dito ay sina John Kelvin Briones at David Michael San Juan ng De La Salle University-Manila, “Ang halos buong CMO ay nasa wikang Ingles,
isang wikang banyaga at hindi ginagamit ng nakararaming mamamayan sa
pang-araw-araw na komunikasyon. Sa simula pa lamang ay kitang-kita na ang
malawak na agwat ng mga tagabalangkas ng patakarang pang-edukasyon na Ingles
ang wikang gamit, at ng mga mamamayang Pilipino wikang pambansa at/o mga wikang
rehiyunal ang gamit.” Ayon rin kina Briones at San Juan, kahit ang
lenggwaheng pinili para sa pagsusulat ng CHED Memo. No. 20 ay taliwas sa
nakasaad na mandato ng CHED na magbigay ng mga gabay pang-edukasyon na
tumutugon sa pangangailangan ng mga mamamayan at ng lipunan.
Ang Wikang Filipino sa Kurikulum
Taong 1937 nang inirekomenda ng Institute of National Language na gawing
batayan para sa wikang pambansa ang Tagalog, alinsunod na rin sa nakasaad na
kailangang magkaroon ng wikang pambansa sa 1935 Philippine Constitution.
Sinundan ito nang pagpapalabas ni dating pangulong Manuel L. Quezon ng
Executive Order No. 263 noong Abril 12, 1940 na nag-uutos na isama sa kurikulum
ng lahat ng pampubliko at pribadong paaralan ang pagtuturo ng wikang pambansa.
Alinsunod dito, naglabas naman ang Secretary of Public Instruction ng Bureau of
Education Circular No. 26, s. 1940 na ang pagtuturo ng wikang pambansa ay
ipapatupad sa fourth year at second year high school sa mga pampubliko at
pribadong teacher training institutions.
Sa
pagdating ng mga mananakop na Hapon, ginawang Tagalog ang medium of instruction
at pagdating ng 1943 ay itinakda ng Executive Order No. 10 ni dating Pangulong
Laurel ang pagtuturo ng wikang pambansa pati sa elementarya. Nagbago ang
ganitong patakaran nang bumalik ang mga Amerikano at ginawang pangunahing
medium of instruction ang Ingles at ginawa na lamang asignatura ang Tagalog.
Nanatili ang ganitong sistema kahit pa nagkaroon ng mga bagong patakaran sa
wika ang mga sumunod na kagawaran sa edukasyon sa paglipas ng panahon.
Ang
kolonyal na edukasyon na ito ang dahilan na tinukoy ni National Artist Bienvenido Lumbera kung bakit pilit na tinatanggal
ang Filipino bilang asignatura sa kolehiyo.
“Kaya’t ang mga nasa otoridad na nasa sistema ng
edukasyon na gumagawa ng patakaran ay pawang mga produkto ng isang kolonyal na
edukasyon. Ingles ang kanilang wika nang sila ay mag-aral, at hindi kataka taka
na ang edukasyon sa Pilipinas na pinamamahalaan ng ating mga otoridad ay laging
humahanay sa mga taga-kanluran ang sistema ng edukasyon na gusto nating
pantayan,” saad ni Lumbera.
Tinukoy din ni Lumbera na ang programang K to 12 ay
sumusunod lamang sa “isang globalized system of thinking” na hindi sapat ang
edukasyon sa Pilipinas dahil sa kulang ito ng dalawang taon. Aniya, hindi na
kailangang kumbinsihin pa ang mga otoridad na kailangang pantayan ang sistema
ng edukasyon ng mga dayuhan dahil sila mismo ay produkto ng sistemang kolonyal.
Pinagkunan: The Philippine
Online Chronicles.html
Noong Hunyo 21, 2013 nagsama-sama
ang mahigit sa 300 propesor at mag-aaral upang bumuo ng isang samahang
magtatanggol ng pagpapanatili ng asignaturang Filipino sa mga kolehiyo. Ito ang
Alyansa ng Tagapagtanggol ng Wikang Filipino ‘Tanggol Wika’. Panawagan ng
tanggol wika ang mga sumusunod:
v Panatilihin ang pagtuturo ng
asignaturang Filipino sa bagong General Education Curriculum (GEC) sa kolehiyo.
v Rebisahin ang Commission on Higher
Education (CHED) Memorandum Order 20 series of 2013.
v Gamitin ang wikang Filipino sa
pagtuturo ng iba’t ibang asignatura.
v Isulong ang makabayang edukasyon.
Ang pagtatanggal din ng asignaturang
Filipino sa kolehiyo ay maaaring magdulot ng malawakang pagkawala ng trabaho ng
umaabot sa 10, 000 full time at 20, 000 part time na mga guro at propesor.
Batay naman sa
ilinabas na pahayag ng CHED kaugnay nang ilinabas na kautusan, lininaw nilang
hindi layunin ng nasabing kautusan ang alisin ang asignaturang Filipino sa
bagong kurikulum kundi, ibaba lamang ito sa antas sekondarya upang hindi ito
magdulot ng kalituhan at ng paulit-ulit na kurso pagdating ng taong 2016. Ayon
din sa CHED, ito’y upang maging patas sa mga mag-aaral pagdating nila sa senior high school kung saan kukunin
nila ang assignaturang Filipino na may pamagat na: Komunikasyon at Pananaliksik sa Wika at Kulturang Filipino at Pagbasa at Pagsusuri ng Iba’t ibang Teksto
Tungo sa Pananaliksik, at hindi na nila kailangan pang kunin ang dagdag
pang siyam na yunit na dati nang asignatura sa Filipino sa antas kolehiyo.
Ayon
din sa pahayag ng CHED, ang pagtanggal ng asignaturang Filipino sa antas
tersiyarya ay hindi naglalayong lapastanganin ang sinimulan ng ating mga ninuno
kaugnay ng pagtatanggol nila sa ating wika. Hindi nila kinakalimutan na
Filipino pa rin ang wikang pambansa ng Pilipinas kaya, ipinag-utos ng CHED sa
pagpapalabas ng kautusan na maaari pa ring gamitin ang Filipino bilang midyum
ng pagtuturo sa kolehiyo. Ayon din sa CHED, hindi lamang mga guro sa Filipino
ang matatanggalan ng trabaho sa kolehiyo kundi maging ang ibang guro na
nagtuturo sa lahat ng disiplina.
Batay sa aking ginawang pagtataya sa
mga pahayag ng dalawang panig, nalaman ko na ang ginawang pagpapalabas ng CHED
ng kautusang nabanggit ay naglalahad lamang ng layuning pag-ibayuhin pa ang
kasalukuyang estado ng edukasyon sa ating bansa. Hindi nila layuning sirain o
magbigay kiling sa isang panig lamang. Layunin ng CHED na hindi maging
suliranin sa pagpapatupad ng programang K-12 ang paulit-ulit na asignatura sa
kolehiyo. Ang ginawang hakbang ng CHED para sa bagong kurikulum ay hindi lamang
sumasaklaw sa isang asignaturang maapektuhan kundi maging sa lahat ng disiplina
sa kolehiyo. Ang iniisip lamang ng CHED ay ang kapakanan ng mga mag-aaral
pagdating nila sa senior high school, ito’y ang hindi na magkaroon ng
paulit-ulit na nilalaman nang itinuturo sa kolehiyo partikular sa mga
asignaturang mas kilala sa tawag na minor
subjects.
Subalit, kahit isinaalang-alang ng
CHED ang panig ng mga guro sa Filipino sa kolehiyo ay hindi pa rin ito sapat
para sa ‘Tanggol Wika’, ayon sa kanila, walang katiyakan na gagamitin ng mga
guro, propesor at mag-aaral sa kolehiyo ang wikang Filipino. Alam nila na isa
lamang itong paglihis sa tunay na adhikain ng kautusan. Higit na mas mataas ang
pagtingin ng mga Filipino sa wikang Ingles kumpara sa wikang Filipino. Kaya ang
pahayag ng CHED na maaaring gamitin pa rin ang Filipino bilang midyum ng
pagtuturo ay isang huwad na adhikain lamang. Ayon din sa Tanggol Wika; hindi
mahahasa ang kakayahang komunikatibo ng mga mag-aaral kung ang pangunahing
kasangkapan – ang wikang Filipino – ay aalisin sa antas tersiyarya. Iniisip din
ng ‘Tanggol Wika’ ang mga guro na matagal nang naglaan nang kanilang panahon,
pagmamahal sa pagtuturo ng wikang Filipino sa kolehiyo, kung sa pagdating nang
panahon ay aalisan lamang sila ng hanapbuhay at pagkakataong ipahayag sa mga
mag-aaral ang kanilang kaalaman sa partikular na larang.
Ang mga guro sa Filipino sa Kolehiyo
ay walang katiyakang makakapasok sila sa antas sekondarya pagdating ng 2016.
Ito ay sa dahilang wala silang kaukulang lisensiya o patunay tulad ng Licensure Examination for Teachers (LET)
na ibinibigay ng PRC upang makapagturo sila sa elementarya at hayskul.
Ang K-12 ay isang programang
pangedukasyon na naglalayong baguhin at mas lalong payabungin ang kalidad ng
edukasyon sa ating bansa, bilang tugon na rin sa pangangailangan ng
pandaigdidigang pakikipag-ugnayan ng pamumuhay at pag-aaral. Ang K-12 ay
matagal nang ipinatutupad sa ilang bansa tulad ng Estados Unidos, sa Europa, at
ilang bansa sa Asya. Ang K-12 sa Pilipinas ay bago pa lamang sa ating pandinig,
subalit lingid sa ating kaalaman na may ilang paaralan na sa ating bansa ang
dati nang nagpapatupad ng K-12 curriculum tulad ng De La Salle University,
Ateneo de Manila University at iba pang paaralang ibinatay ang kurikulum sa
pandaigdigang paraan ng pag-aaral. Ang kurikulum ng K-12 ay isang bagong
programa pa lamang na kamakailan lamang ipinatupad at ginamit sa ating bansa. Isa
sa naging batayan ng ating pamahalaan partikular sa mga sangay na nangangasiwa
sa kalagayan ng edukasyon sa ating bansa sa pagpapatupad ng ilang pagbabago sa
estado ng ating edukasyon ay ang K-12 basic education program. Sa bagong
kurikulum na ito magkakaroon ng dalawang taong dagdag sa antas sekondarya o senior high school. Ang ilang
pagbabagong ito sa hayskul ang siya ring dahilan upang magkaroon ng malawakang
pagbabago sa kolehiyo sa ating bansa.
Ang ilan sa mga asignaturang kinukuha ng mga
mag-aaral sa unang taon nila sa kolehiyo ay ibinaba na sa senior high school, ito’y bilang tugon na rin sa layunin ng ating
pamahalaan na ihanda ang ating mga
mag-aaral sa mundo ng trabaho o hanapbuhay. Ang isang mag-aaral na nakapagtapos
na sa senior high school ay may
kakayahan nang magtrabaho dahil may sapat na siyang kakayahan na maghanapbuhay,
subalit may pagkakataon pa rin ang isang mag-aaral na makatungtong sa kolehiyo
kung kaniyang nanaisin. Dahil sa mga pagbabagong ito lubos na maapektuhan ang
mga kolehiyo at pamantasan pagdating ng 2016. Magbabawas ng mga guro, empleyado
at bababa ang bilang ng mga mag-aaral na papasok sa kolehiyo, bukod pa rito
maaalis din ang ilang asignatura na kinukuha natin sa unang taon sa kolehiyo
tulad ng english, literature, communication, natural science, social science,
mathematics, philosophy at filipino, at ibaba ito sa antas sekondarya ayon na
din sa adhikaing maihanda na ang mga mag-aaral sa pagpasok nila sa kolehiyo.
Subalit, ang pagtanggal ng
asignaturang Filipino sa kolehiyo ay hindi tinanggap ng ‘Tanggol Wika’ sapagkat
naniniwala sila na hindi ito makakatulong na mas paunlarin ang ating pambansang
wika kundi isang paraan upang mas lalong makalimutan ng mga mag-aaral ang tunay
na halaga ng filipino bilang ating wika, at paggamit ng ating sariling wika sa
paglinang ng kasanayang komunikatibo ng bawat mag-aaral.
Sa panayam ng bulatlat.com
sa iba’t ibang propesor ng Filipino sa mga unibersidad, tinukoy ang mga dahilan
kung bakit hindi dapat tanggalin ang nasabing asignatura sa kolehiyo.
Ayon kay San Juan, ang Filipino 2 sa senior high school
ay nakatuon lamang sa pagsusulat samantalang ang nasa kolehiyo at pinag-aaralan
ang pagsusulat pagbabasa.
“Kailangang malaman na ang pagtuturo ng Filipino sa
general eduation curriculum sa kolehiyo ay kaiba sa track-based approach ng
Filipino sa senior high school,” ani San Juan. Idinagdag niya na maski ang
kulturang Filipino, panitikan, wika at lipunan ay kasama sa tinuturo sa
kolehiyo. Naniniwala si San Juan na mas angkop na pag-aralan ang mga pambansang
isyu sa sariling wika. Kapag tinanggal ang Filipino, mawawalan ng pagkakataon
na pag-usapan ang mga nasabing isyu at magiging socially conservative ang mga
mag-aaral pag dating nang panahon.
Ayon naman kay Dr. Antonio Contreras ng DLSU, mas mabilis
matuto ang mga mag-aaral kung Filipino ang ginagamit na medium of instruction
dahil naiitindihan nila ang lenggwahe.
Sinang-ayunan ito ni Dr. Ernesto Carandang III,
tagapangulo ng Filipino Department sa DLSU. “Hindi matatanggal ang Filipino sa
kolehiyo dahil ang mga graduate ay nakikipag-usap pa rin sa Filipino,” saad ni
Carandang.
Para naman kay Marvin Lai, tagapangulo ng Department of
Filipinology sa Polytechnic University of the Philippines, ang pagtatanggal sa
Filipino bilang asignatura sa kolehiyo ay katulad ng pagtatanggal sa identidad
ng mamamayang Pilipino.
“Naniniwala ang mga
guro sa Filipino, na ang wikang Filipino ay wika ng mga intelektwal. Kapag
hindi naipapahayag ng mga kolehiyo o ng propesyunal na nililikha ng
unibersidad, hindi nila makikita na ang wikang Filipino ang magiging instrumento
ng kanilang pagkatao,” sabi ni Lai.
Pinagkunan: The Philippine
Online Chronicles.html
Naniniwala ang mga guro sa Filipino
na kahit isinaad sa nasabing kautusan ng CHED na maaaring gamitin ang wikang
Filipino bilang midyum ng pagtuturo sa kolehiyo, hindi pa rin ito sapat at hindi
nito kayang pantayan ang intelektuwalisadong pagtuturo ng asignaturang Filipino
sa kolehiyo. Nangangamba din ang mga linggwista at dalubwika na maaaring
magdulot ang mga pagbabagong ito sa asignaturang Filipino sa tuluyang kawalang
interes ng mga kabataan sa sarili nilang wika bilang isang midyum na maaari
nilang gamitin sa kanilang gagawing pananaliksik o tesis. Maaari ding mabihag ang mga mag-aaral ng
kolonyalistang paniniwala na mas superyor ang wikang Ingles kaysa Filipino,
gayong walang wikang itinuturing na superyor sa iba.
Nangangamba din ang mga dalubwika na maaaring
maging dahilan ang pagkawala ng asignaturang Filipino sa kolehiyo sa tuluyang
pagkamatay at pag-unlad ng ating wika, kahit itinuturing na ang wika ay buhay
at dinamiko. Ang isang wika kapag hindi na nabibigyang tuon ng mga dalubhasang
nag-aaral dito, ito ay unti-unti nang namamatay dahil wala nang mga pagbabago
na nagaganap dito. Kalimitan sa mga pag-aaral na nagaganap sa isang wika
partikular sa Filipino ay ginagawa ng mga propesor at dalubhasa na nasa
kolehiyo, kung wala nang mga propesor at dalubhasa na gagawa at magpapatuloy
nang mga pag-aaral na ito, maaaring isa ito sa maging dahilan ng paghina ng
ating wika at paglaganap ng wikang banyaga tulad ng Ingles.
PAGBUO NG
HATOL
Sa kasalukuyan, wala pa ring
ilinalabas na anumang desisyon ang CHED kung tuluyan na nga ba talagang aalisin
ang asignaturang Filipino sa mga kolehiyo sa buong bansa. Patuloy na
naghihintay ang mga propesor, guro at mag-aaral sa ilalabas na desisyon ng
CHED, iginiit nila na hanggang sa huli, ipaglalaban nila ang kanilang karapatan
at ipagtatanggol nila ang asignaturang Filipino na matagal nang itinuturo sa
mga kolehiyo sa buong bansa.
Batay sa aking isinagawang pag-aaral
sa pahayag ng dalawang panig: CHED at ang ‘Tanggol Wika’, masasabi ko na
parehas silang may magandang layunin na mas mapaunlad at mabago ang kalidad ng
edukasyon sa ating bansa. Iniisip nila hindi lamang ang kanilang sarili kundi
pati na rin ang kapakanan ng mga mag-aaral na siyang lubos na maapektuhan ng
mga pagbabagong ito sa estado ng edukasyon pagsapit ng taong 2016. Hangad ng
dalawang panig ang isang bansang may intelektuwalisadong kalidad ng pag-aaral
na sasagot sa mababang antas ng ating bansa sa larang ng edukasyon sa
pandaigdigang kompetisyon. Subalit, para sa akin mas sumasang-ayon ako sa panig
ng ‘Tanggol Wika’ o ang mga propesor, guro at mga mag-aaral na nagmamahal at
nagtatanggol ng asignaturang Filipino sa kolehiyo. Ito’y sa kadahilanang ang
Filipino sa antas sekondarya ay hawig lamang sa mga asignaturang ibinibigay sa
kolehiyo, subalit higit na maituturo sa mga mag-aaral ang asignaturang Filipino
sa intelektuwalisadong paraan kung ito ay ituturo sa kolehiyo. Sapagkat, ang
mga gurong magtuturo nito ay higit na may sapat na kaalaman at kabatiran sa
wikang Filipino. Wala ding katiyakan na kapag naibaba ang asignaturang Filipino
sa senior high school ay maituturo
ito nang mabuti sa mga mag-aaral. Maaaring maihalintulad lamang ito sa nangyayaring
pagtuturo ng Filipino simula sa elementarya at sekondarya, kung saan hindi
masyadong naipaliliwanag ng guro ang nilalaman ng ating wika dahil, kulang at
hindi sapat ang kanyang kaalaman at kabatiran sa wikang Filipino. Ang pagkawala
din ng asignaturang Filipino ay isang hudyat ng paghina ng wikang Filipino sa
ating bansa. Maaari ding maging hudyat ito ng kawalan ng interes at tuluyang
pagkawala ng mga mag-aral na kumuha ng kursong Bachelor of Secondary Education,
na nagpapakadalubhasa sa asignaturang Filipino sa kolehiyo at maging isang
pitagang guro ng Filipino balang araw.
Kahit ano man ang maging pasya ng
ating pamahalaan sa isyu ng pagtanggal ng Filipino bilang asignatura sa
kolehiyo. Kailanganin nating isaalang-alang na hindi na ang mga guro, propesor,
at dalubhasa ang manginginabang sa pag-aaral ng asignaturang ito pagdating nang
panahon kundi ang ating mga kabataan na nagsusumikap na mabigyan at magkaroon
ng magandang kinabukasan ang kanilang pamilya at ang ating bansa. Tandaan pa
rin natin na ang layunin ng K-12 Basic Education Program, ay pag-ibayuhin ang
kalidad ng edukasyon sa ating bansa, at hindi ang wasakin ang nasimulan na nang
ating mga ninuno noon pang panahon. Sa ganito ring pagkakataon, nakikita natin
ang pagkakaisa nating mga Filipino bilang isang bansang nagtatanggol sa ating
inang wika, ang wikang atin nang kinagisnan.
“Ang
hindi magmahal sa sariling wika, ay higit pa sa malansang isda.”
-
Jose
Rizal
Batayan:
v The Philippine Online
Chronicles.com
v Pinoy Weekly. com
No comments:
Post a Comment